Zapraszamy na pierwszą wystawę w Galerii Sztuki w nowym sezonie artystycznym. Od 6 września można podziwiać twórczość Łukasza Zaręby, dąbrowskiego artysty, którego malarstwo pełne jest symboliki i metafor. Ekspozycja Przestrzenie Nicości potrwa do 9 października i jest ogólnodostępna. Wstęp wolny.

Zanim podejmą Państwo decyzję, by odwiedzić galerię i zobaczyć wspomnianą wystawę, prosimy o zapoznanie się z regulaminem korzystania z oferty Galerii Sztuki PKZ podczas pandemii koronawirusa. 

Malarstwo Łukasza Zaręby od pierwszej chwili urzeka swoją formą. Artysta wykorzystując tradycyjny warsztat malarski farb olejnych i płótna, przedstawia różnorodne kadry przestrzeni, pejzażu czy żywiołu - raz w ujęciu makro zbliżeń, innym razem w kompozycjach obejmujących całość majestatycznych brył. Jego obrazy zachwycają pietyzmem dopracowanych szczegółów i detali.

Jednak, żeby w pełni zrozumieć intencje autora, odbiorca musi przyjąć postawę, w której otwiera się na niejednoznaczność tych przedstawień. Łukasz Zaręba pojmuje sens malarstwa w kontekście nośnika zakodowanych metafizycznych treści. Pod piękną, wierzchnią warstwą dosłowności ukrywa właściwą treść obrazów, odnoszącą się do głębokiej symboliki religijnej lub psychologicznej. Artysta wskazuje drogę do szerszej interpretacji przedstawień, sugestywnie zestawiając obraz ze słowem. Opatruje swoje kompozycje nie tylko znaczącymi tytułami, ale też komentarzami w formie tekstów zaczerpniętych ze świętych ksiąg różnych wyznań religijnych. Podejmuje tematy związane z duchowością, pamięcią, przemijaniem. Stara się uchwycić "obecność" wyższej siły – niemożliwej do opisania i zobrazowania – a jednak wyczuwalnej. Malarstwo jest dla Łukasza Zaręby narzędziem, za pomocą którego stara się jak najtrafniej zobrazować swoje myślenie o sacrum i transcendencji, które on sam wiąże z mistycznym pojęciem nicości. Jako artysta stale poszukuje sposobów na uchwycenie duchowości poprzez język sztuki.

Na wystawie znajdziemy kompozycje nawiązujące do twórczości dawnych mistrzów. Pejzaż malowany przez Zarębę jest przez niego traktowany zgodnie z ideami malarzy romantycznych, w sposób sensualny, metaforyczny, podkreślający duchowy charakter przyrody. Późniejsze kompozycje nawiązują do sztuki abstrakcyjnej, czytelne są bezpośrednie odniesienia do pracy Czarny kwadrat na białym tle Kazimierza Malewicza czy słynnej grafiki z dzieła Utriusque Cosmi Maioris Scilicet Et Miniris Metaphysica Roberta Fludda z 1617 roku, opatrzonej inskrypcją Et sic in infinitum (tł. I tak w nieskończoność) uważanej za pierwszą próbę przedstawienia nicości za pomocą symboli idealnego kształtu i czerni.

Łukasz Zaręba ur. w 1979 w Dąbrowie Górniczej. Absolwent Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych im. Tadeusza Kantora w Dąbrowie Górniczej. Obecnie Doktorant Katowickiej Akademii Sztuk Pięknych. Studiował na wydziale Malarstwa ASP w Katowicach, gdzie uzyskał dyplom w pracowni Malarstwa prof. Zbigniewa Blukacza oraz w Pracowni Rysunku prof. ASP Macieja Linttnera. Był również studentem Katedry Judaistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, gdzie zgłębiał historię, kulturę i filozofię żydowską oraz języki jidysz i hebrajski. Ponadto ukończył studia podyplomowe z zakresu edukacji artystycznej na Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, oraz studia podyplomowe z zakresu dziennikarstwa na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Artysta współpracuje z krakowskim wydawnictwem Pardes, dla którego wykonywał ilustracje. Publikacje jego tekstów o sztuce ukazały się w magazynie TUBA – piśmie Wydziału Artystycznego Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach, we współpracy z Zakładem Kultury Literackiej Instytutu Nauk.