Rodzina
Daniela spotyka się na pogrzebie jego ojca. Daniel usiłuje odbudować swój
nadwątlony związek małżeński z Jane. Nie ułatwi mu tego przybycie z Nowego
Jorku jego brata Roberta, słynnego pisarza - m.in. dlatego, że Daniel też jest
pisarzem, z tym, że od dawna nie może ukończyć swej książki. Kuzynka Daniela,
Martha, z nowym narzeczonym Simonem, bardzo chcą zrobić dobre wrażenie na ojcu
dziewczyny. Ale zadanie to jest mocno utrudnione, bo Simon przypadkowo zażywa
LSD. W dodatku na pogrzebie pojawia się zagadkowy, nieproszony gość z Ameryki,
Peter, który zna pewien pilnie strzeżony rodzinny sekret...

Wielka
zaletą tego filmu jest jego prostota. Frank
Oz zdecydował zabawić się w Anglika i nakręcić, z sukcesem, klasyczną
czarną komedię w stylu „Arszeniku i
starych koronek", czy „Jak zabić
starszą panią". Młody brytyjski scenarzysta Dean Craig postanowił pożenić klasykę ze współczesną zgrywą w stylu
„American Pie", dzięki czemu nawet
przyciężkim i ryzykownym dowcipom, nadał niespodziewaną lekkość. Humor opiera
się tu na klasycznych grepsach (zabawa z trupem) czy zabawnych opozycjach
(nudny i stateczny prawnik, pod wpływem narkotyków zaczyna zachowywać się mocno
niekonwencjonalnie). Do tego dochodzi zestawienie kontrastowo różnych
osobowości bohaterów - niespełnionego zakompleksionego pisarza, jego
przeciwieństwa w postaci egotycznego brata, kumpla hipochondryka, sztywniackiej
siostry czy wujka starego świntucha. Przy tak wielu postaciach łatwo się
pogubić, zwłaszcza tak mało doświadczonemu scenarzyście jak Craig. Z pomocą
starego wyjadacza Franka Oza wychodzą jednak z tego lekką ręką.

„Zgon na pogrzebie" to po prostu półtorej godziny bardzo sprawnie
przyrządzonej rozrywki. Frank Oz znany jest najbardziej z roli mistrza Yody w
kultowej serii „Gwiezdnych Wojen".
Jego ostatni film pokazuje, że moc wciąż jest z nim.