„Film jest uznany za dzieło
najwyższej międzynarodowej klasy, porównywane z „Wyspą" Pawła Łungina. Film
„Spadkobiercy cara" trafił na Moskiewski Festiwal Filmowy jako film
pozakonkursowy. Po tym, jak został wysoko oceniony przez festiwalową
publiczność, został pokazany na festiwalach w Wenecji, Montrealu i Tokio."

Komsomolskaja prawda

23 czerwca 2008 w moskiewskim
Kinie „Dom Kino" odbył się premierowy pokaz filmu „Spadkobiercy cara",
nakręconego według powieści „Chłopiec bez szpady" jugorskiego pisarza Siergieja Kozłowa. Ekranizacja sztuki
literackiej w dzisiejszych czasach nie jest częstym zjawiskiem. Producenci i
reżyserzy najczęściej pracują ze scenariuszami na zamówienie, wśród których nie
ma miejsca na literaturę.
Timofiej, trzynastoletni chłopak
nie widzi sensu nauki w szkole. Zaczyna jeździć 
do miasta i dostarczać na sprzedaż ryby na targ. Część zarobionych
pieniędzy odkłada, za pozostałe kupuje jedzenie, bo matka coraz częściej
zapomina przygotować obiad, leżąc na łóżku w pijanym półśnie. W czasie jednej z
wypraw Timofiej poznaje Michaiła (Aleksander Gołubkow), dorosłego chłopaka,
który proponuje Timofiejowi pośrednictwo w sprzedaży kradzionych rzeczy
zatrzymującym się na stacji benzynowej klientom. Za każdą sprzedaną rzecz
Timofiej dostaje dobre wynagrodzenie. Wśród rzeczy przeznaczonych na sprzedaż
Michaił daje Timofejowi stary guzik z dwugłowym orłem. Sugeruje Timofejowi, że
guzik mógł należeć do cara Mikołaja II, lub do jego syna - carewicza Aleksieja.
Michaił nie zna wartości guzika i każe Timofejowi pokazywać guzik klientom -
może ktoś z nich, znający się na antykach, kupi go. Timofiej, którego do tej
pory cieszyły tylko pieniądze, zaczyna odczuwać swoją przynależność do historii
i więź z czymś co jest znacznie ważniejsze od niego. Jedno spojrzenie na guzik
budzi w nim nieznane do tej pory poruszenie. Dusza chłopca zaczyna wypełniać
się wiarą.

Film jest prostą a zarazem
fascynującą opowieścią o tym, jak i czym żyją zwykli ludzie, jakich w Rosji są
miliony.