Po 23 latach Raquel żyje
wyobrażeniem, że jest nie tylko służącą, lecz pełnoprawnym członkiem
rodziny Valdesów. Pewnego dnia pani domu postanawia zatrudnić drugą
kobietę do pracy, uważając, że Raquel jest przepracowana. Ta jednak
odbiera to jak "zamach" na swoją pozycję. W obawie przed utratą swojej
dotychczasowej, uprzywilejowanej roli, robi wszystko, aby pozbyć się
nowej współpracowniczki. Mocno uczepiła się rodziny Valdesów, którą
nazywa "swoją rodziną", i jej ostra rywalizacja z innymi...
pokojówkami obnaża w niej to, co najgorsze. Wszystko zmienia się wraz z
przybyciem bardzo energicznej Lucy, której entuzjazm i pogoda ducha
przynosi odmianę w życiu Raquel.

O FILMIE
"Służąca" to
przykład kina bezpretensjonalnego, skoncentrowanego na historii i
bohaterach, nie zaś na zysku. W tym przypadku jednak nie sposób nie
czuć żalu, że reżyser nie pokusił się o nieco bardziej komercyjną
formę. Wynika to jednak przede wszystkim z faktu, że jest to film
naprawdę dobry, który mógłby stać się prawdziwym przebojem nie tylko
festiwalowej czy art-house'owej widowni. Silva
inteligentnie wykorzystuje oklepane filmowe klisze, z łatwością omijają
wszystkie pułapki kiczu i bezguścia. Przemyślany, przekonująco
skonstruowany portret głównej bohaterki sprawia, że widz ma szansę
odczuć w stosunku do niej całą gamę emocji, od niechęci, po żal i
współczucie.

Film zapewne nie byłby nawet w połowie tak udany, gdyby nie Catalina Saavedra.
Ta aktorka jest w Polsce zupełnie nieznana. I nic w tym dziwnego,
pracuje bowiem głównie dla telewizji, gdzie grywa w telenowelach.
Tymczasem w "Służącej"
tworzy kreację dojrzałą, wielowarstwową i wiarygodną. Większość gwiazd
Hollywood mogłaby się niejednego od niej nauczyć. Zatem wszyscy, którzy
zwracają uwagę na grę aktorską, muszą koniecznie wybrać się na film Silvy.

źródło: www.stopklatka.pl , www.filmweb.pl , www.kinoinfo.pl