O filmie
Luba, piękna śpiewaczka operowa wraz z synem odwiedza swoje rodzinne miasto. Kilka lat temu opuściła Rosję i poświeciła się karierze. Osiągnęła międzynarodowy sukces i podbiła sceny Londynu, Mediolanu, Paryża... Zanim na zawsze opuści kraj, chce po raz ostatni zobaczyć Juriewo. Powrót do domu ma być symbolicznym pożegnaniem z Rosją. Juriewo mieści się gdzieś na końcu świata, pośrodku niczego. Przez całe lata miasto nie zmieniło się, jakby czas zatrzymał się w miejscu. Na twarzach ludzi maluje się wrogość i beznadziejność - Luba i Andriej czują się tu obco. Wszystko pokryte jest śniegiem, a jedynymi żywymi duszami na ulicach są pijani ludzie. Luba nie rozpoznaje miejsc i nie pamięta ich nazw. Andriej jest coraz bardziej zniecierpliwiony i znudzony. Nostalgiczna podróż szybko przestaje być podróżą w świat dzieciństwa.
Jedyną wartą zobaczenia rzeczą jest stary kościół. Andriej wspina się wysoko na kościelną wieżę. Zimową ciszę przerywają tylko ptaki i wiatr. Luba zostaje na dole i zasypia. Kiedy budzi się, chłopaka nigdzie nie ma. Przerażona kobieta rozpoczyna poszukiwania. Nadaremnie przemierza brudne uliczki miasteczka. Nikt niczego nie widział. Powietrze staje się coraz cięższe. Zdesperowana Luba udaje się na policję, ale i tam niespecjalnie przejmują się jej tragedią. Kobieta zostaje sama, telefon Andrieja nie odpowiada, a na Juriewo spada noc. Pod swój dach przygarnia ją nieznajoma kobieta.
Kilkanaście razy Luba myśli już, że odnalazła syna, ale z każdym razem okazuje się, że to pomyłka. Lokalny policjant, który towarzyszy jej w poszukiwaniach, udaje się z nią nawet do klasztoru, gdzie kilka dni wcześniej zjawił się chłopak o podobnym nazwisku. I tym razem okazuje się, że to pomyłka. Mężczyzna jest jedyną osobą, która wspiera Lubę w poszukiwaniach i uspokaja. Pomimo początkowej niechęci, zawiązuje się między nimi więź. Luba jest wciąż piękną i atrakcyjną kobietą, która potrzebuje miłości. Tym bardziej, że wszystko wskazuje na to, że Andriej rozpłynął się w powietrzu.
Luba nie poddaje się, ale za każdym razem kiedy myśli już, że jest blisko odkrycia tajemnicy, okazuje się, że nie istnieje jeden klucz do jej rozwiązania. Kobieta zdejmuje z siebie długo noszoną maskę i wtapia się w miasteczko. Jakby przez 40 dni poszukiwań kompletnie zapomniała o świecie, z którego przybyła. Farbuje na rudo włosy i podejmuje pracę w szpitalu. Uczy się pokory. Staje się inną kobietą - mimo straty syna, staje się prawdziwą matką.

Nagrody i nominacje
2008 - MFF w Warszawie - Grand Prix
2008 - 61. MFF w Locarno - Youth Jury Prize, Oecumenical Jury Prize
2008 - International Cine-Club Federation - FICC / IFFS Don Quijote Prize
2008 - 19. Otwarty Rosyjski Festiwal Filmowy KINOTAWR w Soczi - Nagroda w kategorii: Najlepsza rola kobieca (Ksenia Rappoport)

Źródło: www.filmweb.pl , www.kinoinfo.pl , www.stopklatka.pl , www.vivarto.pl