W zimowe czwartki, w najkrótszym miesiącu w roku, zapraszamy na przegląd filmów Manoela de Oliveiry. Urodzony w 1908 roku reżyser przez 88 lat swojej pracy stał się ikoną portugalskiego kina. W chwili śmierci, w wieku 106 lat, pozostawał najstarszym, aktywnym zawodowo reżyserem na świecie. W swoich filmach poruszał problemy związane z tajemnicami kobiecej natury, katolicką moralnością, historią Portugalii oraz przekładami literatury na ekran. W sumie nakręcił 32 filmy pełnometrażowe – ostatni, Starzec z Restelo, ukończył w 2014 r. Filmy Oliveiry zdobyły wiele nagród na najbardziej prestiżowych festiwalach filmowych, w tym Złotą Palmę w Cannes (2008) i Złotego Lwa w Wenecji (dwukrotnie – w 1985 i 2004).

Program w kinie Kadr:

02.02.2017
18:00 Praca wre nad rzeką Douro (1931), dokument, 21’, czarno-biały, Famalicão (1940), dokument, 24’, czarno-biały
19:00 Aniki-Bobó (1942), film pełnometrażowy, fabuła, 82’, czarno-biały

16.02.2017
18:00 ‘Non’ ou a vã glória de mandar (1990), film pełnometrażowy, fabuła, 111’, kolor

23.02.2017
18:00 Boska Komedia (1991), film pełnometrażowy, fabuła, 141’, kolor
20:15 Puszka (1994), film pełnometrażowy, fabuła, 93’, kolor

Bilety: 5 zł

Biografia reżysera:

Manoel Cândido Pinto de Oliveira jest bez wątpienia najpopularniejszym na świecie reżyserem portugalskim. Urodził się w 1908 r. a zmarł w 2015 r. mając 106 lat. Miał na swoim koncie 88 lat dorobku reżyserskiego i był, w chwili śmierci, najstarszym czynnie pracującym reżyserem.

Jego pierwszy film, Douro, Faina Fluvial – „Praca wre nad rzeką Douro” (1931), reportaż ukazujący pracę na nabrzeżu rzeki Douro w Porto, to wybitny przykład awangardowego kina europejskiego wczesnych lat trzydziestych. Pierwszym filmem fabularnym w dorobku Oliveiry był „Aniki- Bóbó” (1942), ludzki obraz przemocy (nakręcony w czasie II Wojny Światowej), w którym grały praktycznie same dzieci. Oliveirę pozbawiono przez długie lata możliwości filmowania i do pracy reżysera powrócił dopiero w drugiej połowie lat pięćdziesiątych, dzięki serii kolorowych filmów dokumentalnych tworzonych na zamówienie.

W swoich filmach porusza tematy takie jak dwuznaczność natury kobiecej, moralność katolicka, historia Portugalii, oraz związek pomiędzy kinem a literaturą i naturą samego obrazu filmowego, zarówno zwodniczą jak i wyzwoleńczą. W skład jego wyróżniającego się dorobku filmowego wchodzą 32 filmy pełnometrażowe oraz 26 filmów krótkometrażowych i dokumentalnych. Jego ostatnim filmem, prawdziwą perłą dorobku, był O Vellho do Restelo – „Starzec z Restelo” (2014).

Filmy Oliveiry były wielokrotnie nagradzane zarówno w Portugalii jak i na najbardziej prestiżowych międzynarodowych festiwalach filmowych, a najważniejszymi nagrodami w jego karierze były dwa honorowe Złote Lwy w Wenecji w 1985 r. i 2004 r. oraz Złota Palma w Cannes w 2008 r.

Współorganizatorzy: